افزایش عمر تیوب ها و عملکرد بالاتر ریفرمر احیا، با محاسبه بهینه زمان تعویض کاتالیست ها
آقای مهندس ایزدی ضرورت تعویض کاتالیستها در واحد احیا به چه صورت است؟
همانطور که می دانیم، تیوب های ریفرمر یکی از پرهزینه ترین قطعات در واحد احیا هستند و تمام واحدهای احیا تلاششان این است که تا حد امکان این تیوب ها را حفظ کنند. تیوب های ریفرمر تجهیزات بسیار گران قیمت با عمر محدودند و نکته مهم این است که برای افزایش عمر تیوب، در پایین ترین دمای ممکن کار کنند. در این شرایط، فعالیت بالاتر کاتالیست (و تا اندازه ای خواص انتقال حرارت بهتر) و دمای پایین تر ریفرمر مطلوب است؛ به طوری که نشست کاتالیستی که پس از راه اندازی و یا در طول عملیات ایجاد می شود، سبب می شود گرمای محفظه ریفرمر، به علتِ نبودِ کاتالیست در قسمت بالایی تیوب، کاملاً جذب تیوب ریفرمر شود و به تشکیل نقاط داغ در قسمت بالایی سطح تیوب ریفرمر بینجامد. از این رو استانداردهای شارژ یکنواخت کاتالیست و به دست آوردن پروفایل شارژ یکنواخت در هنگام عملیات تعویض کاتالیست اهمیت بسیاری دارد.
هرچه فعالیت کاتالیست بیشتر باشد، دیوارهٔ تیوب های ریفرمر خنکتر خواهد شد؛ به طوری که هرچه از عمر کاتالیست می گذرد، بازدهی کاتالیست کاهش می یابد و این سبب افزایش ریسک تیوب می شود. به عبارت دیگر، از آنجا که شرایط عملیاتی ریفرمر در دماهای بالا صورت می گیرد و واکنش درون ریفرمرها از نوع گرماگیر است، هرچه انتقال حرارت کاتالیست بیشتر شود، دمای دیواره تیوب کمتر خواهد شد و در نتیجه عمر تیوب افزایش می یابد.
همچنین همانطور که گفته شد، رعایت استانداردها در شارژ و بارگذاری کاتالیست بسیار مهم است، حتی برای بهترین کاتالیست، با بهترین کیفیت؛ چراکه این عملیات دو اثر بسیار مهم را در پیش دارد. اولین اثر این است که شارژ همگن باعث افزایش انجام واکنش در تیوب ریفرمرها و کاهش آسیب به آنها می شود و دوم اینکه، شارژ صحیح باعث رعایت حد استاندارد اختلاف فشار در تیوب می شود و به کنترل هرچه بهتر شرایط عملیاتی تولید می انجامد.
همکاری با شرکت های داخلی کاتالیست ساز از چه زمانی آغاز شد و افرادی را که در پروژه بومی سازی کاتالیست در این مجتمع حضور دارند و از آن حمایت کردند، معرفی کنید؟
باور مدیران گروه گل گهر همواره استفاده از توان داخلی بوده است، به طوریکه در چند سال اخیر با شرکتهای داخلی کاتالیست ساز همکاری هایی داشته ایم. ما در مجموعه توسعه آهن و فولاد گلگهر از سال ۹۶ از کاتالیست های شرکت نفت و گاز سرو استفاده کردهایم. من در آن زمان رئیس تولید آن مجموعه بودم و مهندس مکیآبادی، معاونت بهره برداری بودند که در این زمینه حمایت های زیادی کردند. همچنین مهندس تاجپور، معاونت فنی و مهندسی شخصی بود که تأثیر مستقیم در این زمینه داشت و سبب شد واحد کوثر ما کاتالیست موردنیاز خود را از شرکت سرو خریداری کند. شرکت MMTE به عنوان پیمانکار و شرکت برسو هم به عنوان شرکت مشاور طرح در این پروژه حضور و در حمایت از پروژه بومی سازی کاتالیست تأثیر بسزایی داشتند و تصمیمات مهمی گرفتند.
آیا در مجتمع فعالیت بومی سازی دیگری انجام شده است؟
با توجه به اینکه درصد زیادی از قطعات واحد احیا از خارج کشور تأمین می شود، از دو سال پیش به این نتیجه رسیدیم که به دنبال مهندسی معکوس برویم. تاکنون حدود ۴۰ درصد از قطعات مهندسی معکوس انجام شده و نقشه های آن تهیه شده است. از قطعات بزرگ مانند کمپرسورها گرفته تا پمپ های کوچک که در واقع خرید آن از خارج انجام می شد، با این اقدام و پیگیری نقشه ها، در داخل کشور ساخته شد و خدا را شکر جواب مثبت گرفتیم. کیفیت ساخت این قطعات هم بسیار خوب بوده و هیچ نارضایتی ای نداریم.
آیا تمایل دارید تجربه ای که در بومی سازی کاتالیست داشتید را با شرکت های فولادساز دیگر به اشتراک بگذارید؟
با توجه به اینکه شرکت توسعه آهن و فولاد سومین تولیدکننده آهن اسفنجی در کشور است و تا دو سال آینده با مگامادول ۳ به رتبه دوم ارتقا پیدا خواهیم کرد، بسیاری از اقدامات ما و ارتباطی که با واحدهای احیای سراسر کشور داریم واحدهای دیگر را برانگیخته تا از ما الگوبرداری کنند و به سمت استفاده از توان شرکت های داخلی بروند. در این مسیر هر کمکی از دست ما برای انتقال تجربیات بربیاید، انجام خواهیم داد.